Η μεγαλύτερη νίκη της ΑΕΚ, μετά από Σέλτικ – Βίντι

• Στην εκπομπή χθες μετά τα μεσάνυχτα στον ΣΠΟΡ FM 94,6, μαζί με Κώστα Μιαούλη και Χριστόφορο Ευαγγελάτο, δεχθήκαμε αρκετά μηνύματα που εξέφραζαν την απορία τους για την μεγάλη σημασία που αποδίδαμε στην νίκη της ΑΕΚ.

• Στο στυλ «τον Αστέρα Τρίπολης κέρδισε, όχι την Μπάγερν». Κυρίως από φίλους άλλων ομάδων.

• Όταν δεν έχεις αντίληψη της κατάστασης που βίωσε η ΑΕΚ τελευταία και των συνθηκών με τις οποίες πήγε στα δύο τελευταία ματς, φυσιολογικό είναι να απορείς.

• Προσωπικά όμως, όταν μόλις χθες εδώ έγραψα πως το ματς αυτό θα σημάδευε την σεζόν της ΑΕΚ, δεν είναι καθόλου περιίεργο το να θεωρώ τεράστια αυτή την νίκη. Και είναι.

• Στην πραγματικότητα, μετά από τα ματς των προκριματικών του Champions League πέρσι, πρόκειται για την πιο σημαντική νίκη της ΑΕΚ κι αυτή που μακράν προκάλεσε τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Γιατί απ΄ότι φάνηκε όλοι οι οπαδοί της είχαν καταλάβει τι παιζόταν χθες το βράδυ στην Τρίπολη.

• Αν το βάλεις κάτω, σε όλη την διάρκεια της σεζόν πέρσι στο ελληνικό πρωτάθλημα, τέτοιας σημασίας νίκης για την χρονική στιγμή που έγινε και συνοδευμένη από εικόνα που να εμπνέει τόσο πολύ καθαρά ποδοσφαιρικά, δεν υπήρξε.

• Άρα δίκαια πανηγυρίζεται έξαλλα. Πόσο μάλλον με τον τρόπο που τελικά ήρθε, για ένα ματς που έπρεπε να τελειώσει 2-5 ή 2-6.

• Η ΑΕΚ ως οργανισμός πρέπει να πάει στα σχοινιά για να βγάλει αυτό που έβγαλε στην Τραπεζούντα και χθες ως αντίδραση σε όλα τα επίπεδα.

• Να βγάλει αυτό που γέμισε την Τρίπολη ΑΕΚτζήδες, το πάθος με το οποίο στάθηκαν δίπλα στην ομάδα από την ώρα που βρέθηκε στην Αρκαδία.

• Να βγάλει αυτό που την οδήγησε σε τέτοια εμφάνιση, ενώ ήταν πιεσμένη και κυρίως «σακατεμένη». Και με το γενικό πρόβλημα φυσικής κατάστασης και με τις απώλειες τις πολύ σοβαρές με τις οποίες πήγε στην Τρίπολη και με αυτές που βγήκαν μέσα στο παιχνίδι και ήταν εξίσου σοβαρές.

• Άλλος ένας σοβαρός λόγος να πανηγυρίζεται έξαλλα η νίκη και να τονίζεται η σημασία της εμφάνισης. Όπως και να υπάρχει άκρατη ικανοποίηση για την ποιότητα που υπάρχει και πίσω από τις θεωρητικά πιο βασικές επιλογές.

• Από κει και πέρα, το θέμα του προπονητή έρχεται στο επίκεντρο.

• Στην ΑΕΚ υπάρχει ένα ζήτημα πάντα, με την ευκολία με την οποία οι περισσότεροι που ασχολούμαστε μαζί της ρεπορταζιακά και σε επίπεδο αρθρογραφίας, χρησιμοποιούμε το «πρέπει».

• Προσωπικά ήμουν και πριν το ματς εξαιρετικά επιφυλακτικός για το ενδεχόμενο παραμονής του Νίκου Κωστένογλου. Πρέπει να σημειώσω πως στην διάρκεια του ματς, ένιωσα ψυχικά να ταυτίζομαι μαζί του, όσο με κανέναν από τους προπονητές που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια.

• Αλλά «πρέπει» δεν υπάρχουν. Ούτε καν η δημόσια εκφρασμένη άποψη σημαντικών παικτών, όπως του «εξωγήινου» Λιβάγια, λέει κάτι. Προπονητή δεν επιλέγουν οι παίκτες. Κρίνεται η τύχη του κάθε προπονητή από τον τρόπο που θα «κολλήσει» ή δεν θα «κολλήσει» μαζί τους, αλλά μέχρι εκεί.

• Επίσης, όλα αυτά, εκφράζουν την στιγμή.

• Η ΑΕΚ υπό τις οδηγίες του Κωστένογλου, πραγματοποίησε μια απίστευτη, σχεδόν άνευ προηγουμένου ανατροπή εικόνας ποδοσφαιρικής ομάδας, μέσα σε ελάχιστα 24ωρα. Στην Τρίπολη έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις από τότε που γύρισε στην Super League.

• Αυτό σημαινει πως ο Κωστένογλου ανταποκρίθηκε στο 110% στις απαιτήσεις της στιγμής. Πέτυχε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει κανείς προπονητής στον κόσμο που την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, με τις συγκεκριμένες συνθήκες, θα έβγαζε κάτι καλύτερο. Αυτό είναι αναμφισβήτητο.

• Ωστόσο δεν πρέπει να υποτιμούμε πως βγήκε συνολικά μια αντίδραση της ομάδας, με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Κι εκεί φάνηκε πόσο σημαντικές και απαραίτητες ήταν όλες οι αλλαγές που έγιναν.

• Και του προπονητή, αλλά πολύ φοβάμαι και του τεχνικού διευθυντή. Γιατί και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για παρουσίες με άμεση σχέση με την καθημερινότητα της ομάδας και την ψυχολογία που διαμορφωνόταν μέσα από αυτή. Ο καθένας από το δικό του πόστο.

• Αυτό ήταν όμως το «τώρα». Για γρήγορα κι εύκολα συμπεράσματα δεν προσφέρεται αυτό το τετραήμερο, πέρα από την πιστοποίηση των μεγάλων δυνατοτήτων και της ποιότητας της ΑΕΚ.

• Πλέον στην Ένωση υπάρχει ένας υπεύθυνος του αγωνιστικού, ο Ίλια Ίβιτς, που αν τον διακρίνει κάτι στα σίγουρα είναι η δυνατότητα του να προσεγγίζει πολύ ρεαλιστικά τα πράγματα και ΚΥΡΙΩΣ με βάση τις πραγματικές απαιτήσεις της ΑΕΚ και σε συνθήκες πίεσης.

• Εκείνος ξέρει επειδή το έζησε από μέσα και είχε μεγάλη συμμετοχή και ο ίδιος, τι συνέβη μέσα στην εβδομάδα και μπορεί να το αποτιμήσει σωστά.

• Εκείνος ξέρει τς προϋποθέσεις με τις οποίες έχει βγει εδώ και μια βδομάδα στην αγορά για να βρει προπονητή.

• Κι εκείνος ξέρει αν υπάρχει τώρα, αυτό το διάστημα, η δυνατότητα να έρθει κάποιος που θα έπειθε τον ίδιο πρώτα απ' όλα, πως υπερβαίνει ως προοπτική, οτιδήποτε θα μπορούσε να δώσει στην συνέχεια ο Νίκος Κωστένογλου.

• Γιατί μπορεί να μην υπάρχει τη δεδομένη στιγμή και με τις προϋποθέσεις που κινείται η ΑΕΚ, αυτή η περίπτωση προπονητή.

• Όλα αυτά έχουν σημασία, όλα αυτά λογικά θα μετρηθούν. Μαζί με το 110% που πέτυχε ο Κωστένογλου σε αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες.

• Το μόνο σίγουρο είναι πως με την επιτυχία του ως τώρα, ο Κωστένογλου, έβγαλε πολύ από την πίεση χρόνου στην διαδικασία της τελικής απόφασης. Κι αυτό είναι ένα ακόμη σημαντικό του επίτευγμα.

• Εγώ θα ευχηθώ ένα πράγμα μόνο. Αν μείνει, να οφείλεται σε πραγματική πίστη, στηριγμένη σε πραγματικά δεδομένα, πως αυτή την περίοδο είναι η σωστή επιλογή.